Kryształy metaliczne: glin, sód – zróżnicowane wartości temperatury topnienia, zazwyczaj wysokie (wyjątek – litowce), są wytrzymałe, plastyczne, są dobrymi przewodnikami ciepła i prądu elektrycznego.
Kryształy kowalencyjne: krzem, german – mają wysokie wartości temperatury topnienia, są twarde, ponieważ ich atomy są silnie związane z siecią krystaliczną, są kruche, nie przewodzą prądu elektrycznego.
Kryształy molekularne: wodór, tlen, azot, fosfor biały (P4) – mają niskie temperatury topnienia, są miękkie, mało wytrzymałe.
Kryształy metaliczne – zbudowany z kationów tworzących sieć krystaliczną i otaczających ich anionów.
Kryształy kowalencyjne – atomy pierwiastków są połączone ze sobą wiązaniem kowalencyjnym; najpopularniejszym przykładem jest diament (w zadaniu mamy wymienić pierwiastki inne niż te podane w podręczniku).
Kryształy molekularne inaczej cząsteczkowe są to pojedyncze cząsteczki, między którymi występują, np. siły van der Waalsa.