Do pierwszej z probówek, w której znajduje się roztwór amfoterycznego wodorotlenku dodajemy kroplami kwas solny, a do drugiej wodorotlenek sodu. Zarówno w pierwszej, jak i drugiej probówce obserwujemy roztworzenie osadu, co potwierdza amfoteryczny charakter wodorotlenku.
Charakter amfoteryczny wodorotlenku oznacza, że reaguje on zarówno z kwasami, tworząc sól i wodę, jak i zasadami, tworząc związek kompleksowy, nie reaguje natomiast z wodą.