Stwierdzenia b i d poprawnie opisują właściwości metanu i amoniaku wobec wody. W cząsteczce amoniaku występują wiązania kowalencyjne spolaryzowane, natomiast w cząsteczce metanu różnica elektroujemności wynosi 0,5, co wskazuje na występowanie słabego wiązania kowalencyjnego spolaryzowanego. Tylko substancje z mocnym wiązaniem kowalencyjnym spolaryzowanym (takie ma woda) dobrze się w niej rozpuszczają.
Musisz obliczyć różnicę elektroujemności między atomem azotu i wodoru w amoniaku oraz między atomem węgla i wodoru. Elektroujemność odczytaj z układu okresowego zawierającego elektroujemność dla każdego pierwiastka.
Elektroujemność bromu = 2,8
Elektroujemność wodoru = 2,1
Elektroujemność tlenu = 3,5
Elektroujemność wapnia = 1,0
Elektroujemność potasu = 0,9
Elektroujemność azotu = 3,0
Elektroujemność węgla = 2,5
Elektroujemność sodu = 0,9
Elektroujemność cezu = 0,7
Elektroujemność jodu = 2,5
Elektroujemność fosforu = 2,1
Elektroujemność chloru = 3,0
Wiązanie kowalencyjne niespolaryzowane <0,4 różnica elektroujemności
Wiązanie kowalencyjne spolaryzowane 0,4−1,7 różnica elektroujemności
Wiązanie jonowe > 1,7 różnica elektroujemności
CH4 – różnica elektroujemności 0,5 – wiązanie kowalencyjne słabo spolaryzowane
NH3 – różnica elektroujemności 0,9 – wiązanie kowalencyjne spolaryzowane