Król Anglii i Szkocji Karol I, dążąc do wprowadzenia absolutyzmu, rozwiązał sejm i nie zwołał go aż do 1640 r.
W Szkocji wybuchło powstanie przeciwko królowi.
Karol I dwa razy zwołał parlament, by uzyskać jego zgodę na nowe podatki.
Za drugim razem parlamentarzyści ograniczyli władzę monarchy, co zapoczątkowało rewolucję angielską (trwała do 1660 r.).
Karol I postanowił zbrojnie odzyskać władzę. Z tego powodu wybuchła angielska wojna domowa.
Angielska wojna domowa zakończyła się zwycięstwem parlamentu. Wystawił on do walki Armię Nowego Wzoru, którą dowodził Oliver Cromwell.
Karol I został publicznie ścięty, a państwo stało się Republiką Angielską.
Karol I pragnął wprowadzić w kraju rządy absolutne, pomijając znaczenie parlamentu, co wywołało olbrzymi sprzeciw. Konflikt z parlamentem wywołał I angielską wojnę domową, która zakończyła się przegraną obozu króla i wyrokiem jego śmierci.