· W sierpniu 1914 r. obie strony konfliktu wydały odezwy do Polaków. Dowództwo niemieckie i austro-węgierskie kusiło ich niepodległością Polski, a dowódca armii rosyjskiej – zjednoczenia kraju pod berłem cara.
· W 1916 r. władze niemieckie i austriackie wydały w imieniu swych cesarzy akt 5 listopada, który niejasno zapowiadał utworzenie samodzielnej Polski na ziemiach zaboru rosyjskiego.
· Po rewolucji lutowej (marzec 1917) Piotrogrodzka Rada Delegatów Robotniczych i Żołnierskich opowiedziała się przyznaniem Polsce niepodległości. Także Rząd Tymczasowy wyraził na to zgodę, choć pod warunkiem sojuszu Polski i Rosją.
· W czerwcu 1917 r. powstała Armia Polska, od koloru mundurów nazywana błękitną armią. Jej dowódcą został generał Józef Haller. Polityczne zwierzchnictwo nad armią sprawował Komitet Narodowy Polski, założony przez Romana Dmowskiego.
· We wrześniu 1917 r. cesarze Niemiec i Austro-Węgier powołali trzyosobową polską Radę Regencyjną, która miała sprawować ograniczoną władzę w Królestwie Polskim.
· W styczniu 1918 r. prezydent Stanów Zjednoczonych Woodrow Wilson wygłosił orędzie o sprawiedliwym pokoju. Jeden z punktów mówił o utworzeniu niepodległej Polski z dostępem do Morza Bałtyckiego.
· Deklaracja wersalska Francji, Anglii i Włoch z czerwca 1918 r. zapowiedziała utworzenie „zjednoczonego i niepodległego państwa polskiego z wolnym dostępem do morza”.
Wraz z zatwierdzeniem deklaracji wersalskiej niemal pewne było niepodległe państwo polskie. Nikt dokładnie nie wiedział, kiedy nastąpi odrodzenie państwa i jakie będą jego granice. Było to wielkie zwycięstwo Polaków nad zaborcami, którzy nie chcieli dopuścić, aby Polska uwolniła się spod ich panowania.