Życie średniowiecznego rycerza było bardzo trudne. Musiał on walczyć w wielu bitwach, bronił twierdz podczas oblężenia. Wielokrotnie rycerze ginęli w bohaterskiej walce. Jednak w życiu rycerzy był czas na rozrywkę. Brali oni udział w turniejach rycerskich, gdzie mogli sprawdzić swoje siły w walce z innymi rycerzami. Zwycięzca stawał się bogaty i zyskiwał uznanie dam. Posiadanie damy serca było też istotnym elementem życia średniowiecznego rycerza. Wysławiał on jej cnotę i piękno; był on w stanie pojedynkować się w jej obronie, często pisywał też dla niej wiersze.
Życie rycerzy zależało od pochodzenia, majątku i zasług wojennych. Zawsze postrzegano ich jednak członków elity, dzięki czemu rycerze cieszyli się szacunkiem. Rycerze spędzali dużo czasu na treningach, gdzie doskonalili swoje umiejętności w walce. Uczestniczyli w turniejach rycerskich, które odbywały się w różnych miejscach Europy i były okazją do pokazania swoich umiejętności, zdobycia sławy i zyskania wpływowych patronów. Rycerze byli także zobowiązani do służby w armii i brania udziału w wojnach. Musieli mieć własne wyposażenie i konie, a także utrzymywać oddział rycerski, którym dowodzili. Poza walką rycerze mieli swoje obowiązki na dworze, gdzie pełnili rolę doradców i opiekunów swoich suwerenów.