Złoty wiek to okres w dziejach Polski obejmujący lata od 1507 do 1586, czyli czasy panowania Zygmunta Starego i jego syna, Zygmunta Augusta. W tym czasie wojny toczyły się poza Polską, upadło państwo krzyżackie, a unia zawarta z Litwą sprawiała, że Polska była jedną z europejskich potęg. Nastąpił również rozwój kraju pod względem kulturalnym i naukowym. Dzięki żonie Zygmunta Starego – Bonie Sforzy – do Polski dotarły włoskie wpływy. Polacy zaczęli wyjeżdżać na studia do Włoch, a Włosi przybywali kształcić się na Akademii Krakowskiej. W XVI wieku swoje dzieła wydali m.in. Mikołaj Kopernik, Jan Kochanowski, Mikołaj Rej oraz Jan Frycz Modrzewski.
Małżeństwo Zygmunta Starego i Bony Sforzy przyniosło wiele korzyści Polsce. Wraz z księżniczką do kraju przybyli włoscy intelektualiści, którzy mieli ogromny wpływ na rozwój renesansu w Polsce. To właśnie za rządów Zygmunta Starego przebudowano zamek na Wawelu oraz dobudowano Kaplicę Zygmuntowską. Bona Sforza wpłynęła również na polską kuchnię – za jej panowania na królewskim stole gościło wiele warzyw, luksusowe przyprawy i wykwintne przepisy.