marginesik – pobocze,
wtulić się – zaparkować,
przydzwonić – mieć wypadek, uderzyć w coś,
maślanka, rozlało się mleko – mgła,
kaganiec – ograniczenie prędkości,
turyści – autostopowicze,
dróżka, ścieżka – droga,
wlocik – wlot do miasta,
Wyrazy z lewej kolumny powstały w wyniku nadania przenośnych znaczeń określeniom funkcjonującym w języku polskim lub w wyniku zdrobnień słów funkcjonujących w języku polskim.
Gwara środowiskowa to specyficzny sposób mówienia lub dialekt występujący w określonym regionie, grupie społecznej lub środowisku. Jest to odmiana języka, która powstaje w wyniku wpływu lokalnych czynników kulturowych, historycznych oraz społecznych. Gwara środowiskowa może różnić się od standardowej formy języka pod względem słownictwa, gramatyki, akcentu oraz innych cech lingwistycznych.
Przykłady gwary środowiskowej mogą obejmować:
– Gwarę regionalną – W określonych regionach kraju ludzie mogą mówić w sposób charakterystyczny dla danego obszaru. To może obejmować specyficzne zwroty, akcent czy gramatykę, która różni się od standardowego języka narodowego.
– Gwarę zawodową – W pewnych zawodach lub branżach może powstać specyficzny język lub terminologia, które są używane przez pracowników wewnątrz danego środowiska.
– Gwarę społeczną – W niektórych społecznościach mogą powstać specjalne wyrażenia, slang lub język, którym posługują się jej członkowie. To może wynikać z chęci identyfikacji z grupą lub z potrzeby zachowania wspólnej tożsamości.
– Gwarę środowiskowa – może być traktowana jako rodzaj odmiany języka lub jako osobny sposób komunikacji. W niektórych przypadkach może być trudna do zrozumienia dla osób spoza danego środowiska.