Kto z nas nie schodzi w kopalnie dzieciństwa? – Podmiot pyta kto z nas nie powraca myślami do czasów dzieciństwa i nie chce się zachowywać tak jak wtedy.
Kto z nas nie błądzi światłem po tych ścianach gdzie w czarnych rzeźbach węgla kamiennego pełno odcisków paproci i zwierząt – Podmiot snuje refleksje nad tym, kto nie myśli o spotkanych osobach, odczutych roślinach czy poznanych zwierzętach.
Metafora posiada sens niedosłowny, zapisany „między wierszami”.