Delektując się ciastkami, Basia popijała co jakiś czas kawę z mlekiem.
Zdjąwszy przemoczony płaszcz, powiesił go na wieszaku nad kaloryferem.
Czerpiąc wiadrem wodę ze studni, gospodarz musiał co jakiś czas odpoczywać.
Nakręciwszy zegar ścienny, zajął się przygotowaniem obiadu.
Imiesłowy przymiotnikowe mają znaczenie zbliżone do przymiotnika i odmieniają się jak przymiotnik.
Imiesłowy przymiotnikowe dzielą się na czynne i bierne.
Imiesłowy przymiotnikowe czynne tworzy się wyłącznie od czasowników niedokonanych. Imiesłowy przymiotnikowe czynne tworzy się za pomocą przyrostka: –ąc, z końcówkami przymiotnikowymi: –y, –a, –e, –ego, –ej itd.
Imiesłowy przymiotnikowe bierne tworzy się za pomocą przyrostków: –n, –on, –t, z końcówkami przymiotnikowymi: –y, –a, –e, –ego, –ej itd.
Imiesłowy przysłówkowe uprzednie tworzymy od tematu czasu przeszłego czasowników dokonanych za pomocą przyrostków: –wszy, – łszy. Przyrostek –wszy dodajemy w zakończeniach imiesłowów przysłówkowych uprzednich wtedy, gdy końcówkę poprzedza samogłoska, np. zobaczy–wszy, odłoży–wszy; a przyrostek –łszy, gdy temat imiesłowu przysłówkowego uprzedniego kończy się na spółgłoskę, np. usiad–łszy.