A. światło, świateł–ko, świec–ić, za–świecić, o–świecić, oświec–enie, świetl–isty, świetl–iście. Rdzeń: świat
Oboczności: a : e, t : c, t : ć
Formanty: –ko, –ić, –enie, –isty, –iście (przyrostki), za–, o – (przedrostki).
B. droga, dróż–ka, drog–owiec, po–dróż, podróż–ować, podróż–nik, podróżnicz–ka.
Rdzeń: drog
Oboczności: o : ó, g : ż.
Formanty: –owiec, –ować, –nik, –ka (przyrostki), po – (przedrostek).
C. robić, od–robić, odrobi–enie, rob–ota, robot–nik, robót–ka, prze–robić, przerób–ka.
Rdzeń: rob
Oboczności: o : ó, b : b’
Formanty: –enie, –ota, –nik, –ka (przyrostki), od–, prze – (przedrostki)
Temat, który jest najmniejszą, niepodzielną już podstawą słowotwórczą, nazywamy – rdzeniem. Oboczności to wymiana samogłosek lub spółgłosek (zachodząca między tematem wyrazu podstawowego a podstawą słowotwórczą wyrazu pochodnego).