– początek burzy: przedstawienie szumu wiatru, tego, co działo się ze statkiem oraz pierwsze przerażenie osób na pokładzie, które próbowały zapanować nad sytuacją
– metaforyczne pogodzenie się ze śmiercią: podmiot liryczny rozumie sytuację, w jakiej znaleźli się ludzie; doskonale wie, że nie ma szans w zmierzeniu się z siłą natury
– dowód na to, że ludzie również wiedzą, że za chwilę umrą: ludzie żegnają się ze sobą
– podmiot liryczny opisuje podróżnego: człowiek ten myśli o tym, że jest samotny, nie ma nadziei w Bogu i w zasadzie jego śmierć jest mu obojętna.
W tym zadaniu zauważ, że wiersz podzielony jest na cztery strofy i każda z nich pokazuje inny obraz. Omów te obrazy własnymi słowami, interpretując przy okazji treść wiersza.