a) Na pierwszym planie uwidacznia się przede wszystkim postać mężczyzny w białej koszuli, która została wyeksponowana przez malarza przy pomocy gry światłem, które pada z lampy stojącej na ziemi. Mężczyzna w heroistyczny rozkłada swoje ramiona, dając znak, że jest w pełni gotowy oddać swoje życie w imię wyznawanych zasad.
Jako dalszy plan, ale nadal pierwszy, można uznać pozostałych rozstrzeliwanych. Natomiast trzecią część kompozycyjną stanowi pluton egzekucyjny. Z tyłu rozpościera się panorama miasta.
b) Dynamizm sceny został uzyskany poprzez nietuzinkowe ustawienie oraz zaprezentowanie postaci. Oglądając obraz, można odnieść wrażenie, że postaci te są w ruchu – mężczyzna w białej koszuli trzyma w górze uniesione ręce, widoczne są także pierwsze ofiary plutony, na twarzach pozostałej części grupy oraz w ich ruchach widać paniczny strach natomiast żołnierze mają lewe nogi wysunięte do przodu.
c) Osoba z rozłożonymi rękami stanowi nawiązanie do ikonografii katolickiej. Postać tą można porównać do straconego na krzyżu Jezusa, co więcej posiada ona stygmaty – widoczne na prawej dłoni.
d) Sylwetki żołnierzy mają taki sam wygląd, ponieważ zostali oni przedstawieni jako jednolita masa, będąca ucieleśnienie zła, które za wszelką cenę chce stłumić ducha walki powstańców madryckich. Z kolei powstańcy posiadają konkretne rysy, ponieważ to oni są tu najbardziej istotni, uwidaczniają realną gotowość oddania własnego życia w imię idei wyzwoleńczych.
e) O antywojennej wymowie obrazu przesądza fakt, że Goya w centrum swojego dział stawia powstańców madryckich, a nie pluton egzekucyjny.