– „Dzień dobry, nazywam się Jerzy Kubiczek. Jestem waszym nowym nauczycielem historii”.
Nauczyciel powinien przywitać się z uczniami w sposób kulturalny, ponieważ jako osoba wykształcona ma być przykładem zachowania, dobrych nawyków, a sposób jego wypowiadania się świadczy także o szacunku do uczniów. Nauczyciel, który przywitałby uczniów słowami: „Siema” raczej nie wzbudziłby szacunku – takiego języka uczniowie mogą używać w grupie rówieśniczej, a nie w relacjach z nauczycielem, pomimo sympatii, którą mogą go darzyć.
Przykładowa scenka:
– Dzień dobry. Nazywam się Jan Kowalski, jestem waszym nowym nauczycielem historii.
– Dzień dobry. Mam na imię Marek i bardzo lubię uczyć się historii.
Język, którego używa się w urzędzie, w relacjach z nauczycielem lub pracodawcą czy w różnych instytucjach państwowych nazywa się językiem oficjalnym, z kolei język, którym posługujemy się w towarzystwie najbliższych: rodziny, przyjaciół, dobrych znajomych, nosi nazwę języka potocznego.