Narratorem w tym fragmencie opowieści jest dziewczynka o imieniu Ewa. Dziewczynka posługuje się językiem charakterystycznym dla dziecka, czyli najmłodszego pokolenia. Jest on zbliżony do języka, którym posługuję się na co dzień.
Narracja jest prowadzona w pierwszej osobie.
Przykładowe fragmenty tekstu: „W takim razie postanowiłam, że zacznę od cioci Kazi […]”, „O rany! To jest właśnie ta genealogia, o jaką mi chodziło! – ucieszyłam się”, „W poniedziałek przyniosłam do szkoły piękną kronikę rodzinną”.
Narrator występuje m.in. w opowiadaniach, powieściach i baśniach. Jest to wymyślona przez autora osoba, która opowiada o postaciach i dziejących się wydarzeniach. Czasem narratorem jest jeden z bohaterów.