Gra ze stereotypem polega na ukazaniu idealnej rodziny, a następnie na szybkim obaleniu tej kreacji przez zachowanie Tatunia. Sam tytuł utworu wskazuje na możliwą grę ze stereotypami w utworze. Nastrój tekstu z pierwszej części utworu można określić jako utopijny, zaś nastrój drugiej części to zupełne przeciwieństwo.
Wymyślony przez autora tytuł jest dosyć przewrotny jak zresztą sama treść utworu. Tytuł ten sugeruje, że owo szczęście rodzinne może zostać szybko zaburzone przez nieodpowiedni dobór słów.
Stereotypami nazywamy zachowania powtarzalne i utarte w świadomości ludzkiej, ale co ważne, z reguły odnoszą się do nieprawdziwej rzeczywistości i ciężko je zmienić.