W tym zadaniu musisz napisać, jakich środków artystycznych użył w swoim wierszu Norwid, nazwać je i zobrazować na przykładach.
Norwid zastosował w swoim wierszu:
· anafory; „Do tych co mają tak za tak – nie za nie”, pełniące funkcję urozmaicenia tekstu,
· inwersje; „Do kraju tego, gdzie winą jest dużą”, pełniące funkcję uczynienia wypowiedzi patetyczną,
· apostrof; „Tęskno mi Panie!”, mających na celu zaznaczenie, że utwór zaliczyć można do liryki inwokacyjnej,
· epitetów; „pierwsze ukłony”, mające na celu uwypuklenie cech opisywanych zjawisk,
· neologizmów; „bez–tęsknoty”, mających na celu nazwanie wymyślonego przez Norwida zjawiska, uczynienie dzieła bardziej oryginalnym.
Anafora – powtórzenie tych samych członów na początku wersu.
Apostrofa – bezpośredni zwrot do adresata.
Inwersja – przestawienie szyku zdania.
Epitet – jest to przymiotnik opisujący rzeczownik.
Neologizm – jest to środek stylistyczny, polegający na tworzeniu nowych słów.