W odnalezieniu kwiatów zapylaczom pomagają: zapach i kolorowe kwiaty, oznaczone na rysunku literą A. Zapylacz przylatuje do kwiatu, aby się napić nektaru. Wtedy na jego ciele osadza się pyłek wytwarzany przez pręciki, oznaczone na rysunku literą C. Później zapylacz przenosi go na znamię słupka innego kwiatu (na rysunku: litera B). Zjawisko to nazywa się zapylenie. Następnie męskie komórki rozrodcze zawarte w pyłku zostają przeniesione za pomocą długiej wypustki do wnętrza zalążni (na rysunku: litera E), gdzie znajdują się żeńskie komórki rozrodcze. Tam dochodzi do zapłodnienia, czyli połączenia męskiej i żeńskiej komórki rozrodczej.
Zapylenie - proces przeniesienia ziarna pyłku na znamię słupka.
Pyłek - stanowią go męskie komórki rozrodcze.
Nektar - słodka wydzielina, wytwarzana przez kwiaty, jej funkcją jest zwabienie zapylaczy.
Pręcik - męski organ płciowy kwiatu, wytwarzający pyłek.
Słupek - żeński organ płciowy kwiatu, w jego dolnej części znajduje się zalążnia.
Znamię - szczytowa część słupka, na którą musi trafić ziarno pyłku, aby doszło do zapylenia.
Zalążnia - część słupka, w której dochodzi do zapłodnienia.
Zapłodnienie - proces połączenia się komórki rozrodczej żeńskiej i męskiej.
Kwiaty roślin okrytonasiennych posiadają część męską i żeńską.