Aby obliczyć masę płytki po wyjęciu jej z roztworu i osuszeniu, musimy zrozumieć, że zachodzi tutaj reakcja chemiczna wymiany metali. Przykład: jeżeli płytka niklu (Ni) zanurzona jest w roztworze siarczanu miedzi(II) (CuSO₄), to metal miedź (Cu²⁺) może wytrącać się na powierzchni płytki, a atomy niklu będą przechodzić do roztworu jako jony Ni²⁺.
Równanie zachodzącej reakcji: Ni (s) + Cu²⁺ (aq) → Ni²⁺ (aq) + Cu (s)
Oznacza to, że:
Aby obliczyć zmianę masy płytki:
Obliczamy ile moli miedzi (Cu) wytrąciło się z roztworu.
Zakładamy, że tyle samo moli niklu (Ni) przeszło z płytki do roztworu (stosunek 1:1 według równania reakcji).
Obliczamy masę wytrąconej miedzi (Cu) i masę utraconego niklu (Ni), korzystając z podanych mas molowych.
Różnica między zyskaną masą (Cu) a utraconą masą (Ni) daje zmianę masy płytki.
Dodajemy lub odejmujemy tę zmianę od początkowej masy płytki (jeśli była podana), aby uzyskać końcową masę płytki po osuszeniu.