Wektor siły elektrodynamicznej ma postać:
I wynika to z faktu prostopadłości wektora indukcji pola magnetycznego do dłuższego boku ramki.
Obrót odbywa się wokół osi oddalonej od dłuższego oku ramki o połowę krótszego boku ramki, a więc jest to tez odległość osi obrotu od przyłożonej siły.
Siła występuje parzyście, tak więc moment siły powodujący obrót ramki pochodzi od podwojonej siły. Dodatkowo wiemy, że z płaszczyzną ramki, euklidesowe wyobrażenie linii pola magnetycznego tworzy arbitralny kąt α, zatem:
Wzory redukcyjne, które wynikają bezpośrednio z cykliczności i w ogólności – wykresu sinusa (gdzie cosinus jest jego jawnym przesunięciem o pewien cykl), mówią nam, że powyższy sinus zmieni się na kofunkcję bez jednoczesnej zmiany znaku. Zatem:
