1. Brak przynależności politycznej ziem na południe od 60° S.
2. Wykorzystanie ziem wyłącznie w celach pokojowych
3. Badania naukowe miały być efektem współpracy międzynarodowej.
Traktat Arktyczny, oficjalnie pełna nazwa Traktatu o Współpracy w Sprawach Arktyki, został podpisany w 1996 roku przez państwa arktyczne: Kanadę, Danię (w tym Grenlandię), Norwegię, Rosję i USA, a także przez Finlandię, Szwecję i Islandię. Traktat określa wspólne cele i zasady współpracy państw arktycznych w zakresie ochrony środowiska, badań naukowych, poszukiwania i wykorzystania zasobów naturalnych, bezpieczeństwa oraz rozwoju ekonomicznego regionu.
W postanowieniach Traktatu Arktycznego zobowiązuje się państwa arktyczne do podjęcia działań na rzecz ochrony środowiska naturalnego regionu arktycznego, w tym do zapobiegania zanieczyszczeniom, ochrony bioróżnorodności oraz zrównoważonego rozwoju. Traktat również zachęca do dalszej współpracy i koordynacji działań w dziedzinie badań naukowych dotyczących Arktyki.
Traktat Arktyczny określa również sposób rozwiązywania konfliktów, które mogą wynikać z różnych interesów państw w regionie. Zgodnie z postanowieniami Traktatu, konflikty należy rozwiązywać drogą dyplomatyczną i negocjacji.