Kompromis został zawarty, pod warunkiem ujednolicenia dzielnic Polski oraz doprowadzenia do wyborów, które byłyby bezstronne.
Józef Piłsudski i Roman Dmowski byli przeciwnikami politycznymi. Dmowski stał na czele Komitetu Narodowego Polskiego, z którego w 1919 r. wyłoniono przedstawicieli II Rzeczpospolitej do udziału w konferencji wersalskiej w Paryżu, mającej ustalić ład powojennego świata. Ostatecznie, w wyniku kompromisu, we wspomnianej reprezentacji politycznej znaleźli się także przedstawiciele Józefa Piłsudskiego.