Wzrost poczucia tożsamości narodowej w Europie, w czasie trwania epoki napoleońskiej, wynikał z rozpowszechnienia przekonań, że obywatele danego państwa powinni być jego suwerenem i sprawować władzę, poprzez podejmowanie najważniejszych decyzji (mniej lub bardziej bezpośrednio).
Napoleon był postacią kontrowersyjną z punktu widzenia różnych narodów.
Dla Polaków stanowił on jednak nadzieję na pomoc i walkę w ich sprawie. Doprowadził on bowiem do założenia Księstwa Warszawskiego, które dawało obywatelom namiastkę poczucia wolności i przywracało im prawa oraz przywileje. Polacy dzięki temu nie stracili wiary w odzyskanie całkowitej suwerenności i niezależności od innych państw.
Epoka napoleońska to okres historyczny, trwający w latach 1799–1815, kiedy miejsce miały wojny i podboje Napoleona, francuskiego rewolucjonisty, który doprowadził do długotrwałych zmian w Europie.