Polska szlachta poparła króla Szwecji Karola Gustawa, bo myślała, że będzie on lepszym królem niż panujący wówczas Jan Kazimierz. Oprócz tego liczyli na odzyskanie Ukrainy i Litwy.
Następca Zygmunta III Wazy, Jan Kazimierz, od początku swojego panowania nie cieszył się uznaniem jako władca. Zdaniem szlachty był królem, który nigdy nie żywił nigdy uczuć patriotycznych wobec Polski oraz pozostawał pod silnym wpływem swojej żony – Ludwiki Marii Gonzagi. Podczas jego rządów zaczęła kształtować się silna koalicja antykrólewska złożona z przedstawicieli wielkich rodów magnackich. Zaczęto również zrywać sejmy, a król w obawie przed nadciągającymi Szwedami i nieprzychylnie nastawioną szlachtą uciekł z kraju na Śląsk.