„Rudy” przygotowywał akcje małego sabotażu i jako żołnierz Grup Szturmowych został aresztowany przez Niemców. Mimo tego, że był katowany przez Niemców nie wydał swoich kolegów. „Alek” uczestniczył w akcji pod Arsenałem oraz brał udział w małym sabotażu, np. zarzucał polskie flagi na druty tramwajowe. „Zośka” był żołnierzem Grup Szturmowych i dowodził wieloma akcjami, np. wysadzeniem mostu koło Łodzi.
Losy „Rudego”, „Alka” i „Zośki” zostały opisane w książce „Kamienie na Szaniec” Aleksandra Kamińskiego. Każdy z chłopców wsławił się swoją odwagą, pomysłowością oraz gotowością do walki z Niemcami. Najważniejszym przykładem odwagi i poświecenia jest akcja pod Arsenałem, lecz chłopcy odznaczyli się również innymi działaniami.
Tadeusz Zawadzki „Zośka”, Jan Bytnar „Rudy” oraz Aleksy Dawidowski „Alek” należeli do konspiracyjnej Organizacji Małego Sabotażu „Wawer” wraz z którą prowadzili akcje zwalczające propagandę niemiecką. Tadeusz Konwicki za namalowanie rekordowej liczby symbolu Polski Walczącej – kotwicy – otrzymał od Aleksandra Kamińskiego pseudonim „Konwicki”. Natomiast „Alek” za udaną akcję, podczas której ściągnął niemiecką tablicę z pomnika Mikołaja Kopernika, został uhonorowany pseudonimem „Kopernicki”. Za swoją działalność „Alek” i „Zośka” zostali odznaczeni Orderem Virtutti Militari, a „Rudy” – Krzyżem Walecznym.