Był to Gabriel Narutowicz. Urodził się w 1865 na dzisiejszej Litwie. W latach 1887-1919 przebywał w Szwajcarii. Tam zasłynął jako konstruktor i inżynier, choć również piął się na szczeblach kariery naukowej. W sprawę polską zaangażował się dopiero podczas I wojny światowej. W 1920 r. rozpoczął karierę polityczną (został ministrem w rządzie Grabskiego). W 1922 r. został prezydentem. W ciągu niecałego tygodnia od objęcia tego urzędu został zamordowany.
