Zaimek – część mowy obejmująca wyrazy mogące zastępować w wypowiedzeniu rzeczowniki, przymiotniki, przysłówki oraz liczebniki. Zaimek ma bardzo ogólne znaczenie – wskazuje na przedmioty, właściwości, itp., ale dokładnie ich nie nazywa. Odsyła do kontekstu sytuacyjnego (np. w zdaniu „Siądź tu”. – zaimkowi „tu” musi towarzyszyć gest wskazujący miejsce albo inne wyrazy lub zdania tekstu, które zostały użyte wcześniej (np. Zjadłem kilo czereśni. Zrobiłem to w minutę – zaimek to odnosi się do treści całego poprzedniego zdania). Aby zdanie z zaimkiem było zrozumiałe, odbiorcy musi być znany kontekst jego użycia – przedmiot, osoba, cecha, do której się odnosi (np. To mój znajomy. Przywiozłem go z dworca – zaimek go w zdaniu drugim jest zrozumiały przez odwołanie do słowa znajomy w zdaniu pierwszym) albo musi mu towarzyszyć dodatkowy gest (np. Podejdź tu). W zależności od tego, jak się odmieniają, jaką część mowy zastępują w zdaniu, wyróżnia się zaimki rzeczowne (np. ja, oni), zaimki przymiotne (np. nasz, twój), zaimki liczebne (np. tyle, ile) i zaimki przysłowne (np. tak, tam, wtedy).
Zaimkiem można zastąpić dowolną cześć mowy (rzeczownik, przymiotnik, przysłówek, liczebnik) z wyjątkiem czasownika.