Osoba mówiąca: „Przed tobą się kłonię”, „W proch padam kornie”, „czołem biję w ziemię”, „I łkam, i płaczę”, „U twych stóp leżę”, „Tarzam się”, „Bym mógł cię słyszeć” „Abym cię ujrzał”
Adresat: „Piękno! O Piękno!”, „Przed tobą się kłonię”, „przed twoim posągiem”, „W szkarłat odziane, królewskie, bogate, słoneczne, jasne, wielkie, niezmierzone”, „Ty, wielkie”, „O ty, wszechwładne, mocne, wielkie Piękno!”.
Osobą mówiącą jest podmiot liryczny, czyli wszystkie wypowiedzi w pierwszej osobie liczby pojedynczej należą do niego. Adresatem jest piękno, które podmiot wychwala.