pytanie retoryczne – „Jak tu się nie weselić?”
epitet – „roześmiany wiatr”
metafora – „roześmiany wiatr przygrywa/ na sitowia strunach zielonych”
powtórzenie – „Sama radość! Sama uroda!”
uosobienie – „wiatr przygrywa/ na sitowia strunach zielonych”
wyraz dźwiękonaśladowczy – „stuk”
W wierszu Kronika olsztyńska Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego występują wskazane środki poetyckie.