Mam japoński telefon komórkowy. – przydawka przymiotna (japoński)
Operator z Polski proponuje obniżki. – przydawka przyimkowa (z Polski)
Przyjemnie śpi się w świeżej pościeli. –- przydawka przymiotna (w świeżej)
Moja komórka jest już stara. – przydawka zaimkowa (moja)
Ewa jest zuch dziewczyną. – przydawka rzeczowna (zuch)
Trzy numery zostały wyłączone. – przydawka liczebna (trzy)
Pierwszy dzwonek zabrzmiał głośno. – przydawka liczebna (pierwszy)
Rozmowa babci trwała dość długo. – przydawka rzeczowna wyrażona w dopełniaczu (babci)
W języku polskim występują dwa rodzaje przydawek: przydawka rzeczowna i przydawka przymiotna. Pierwsza może być wyrażona rzeczownikiem w mianowniku, rzeczownikiem w dopełniaczu lub rzeczownikiem z przyimkiem. Natomiast przydawka przymiotna występuje z liczebnikiem, przymiotnikiem, imiesłowem lub zaimkiem przymiotnym.