Podkreślasz: papużki, pustogłowe, piórka, górę, rudobure, dół, kół, piórka, obuwniczym, ruch, buty, czubkami, guzikami, półbuciki, sznurówek, kruchych, krówek, głupstwa, wieczór, duży, chudy, gruby, Bułgarii, Kuby, dusze, supełki, móżdżki,
Scena 1 – scenografia: sklep z piórkami/ rekwizyty: piórka nowe, piórka rudobure, piórka ze wzorkiem z kół/ papużka 2. – A mi się podobają te na dole ze wzorkiem z kół. Papużka 3. – A mi się piórka już znudziły!
Scena 2 – scenografia: kawiarnia/ rekwizyty: krówki kruche, napój, placek/ papużka 2.– A wiesz, że ten wróbel jest z Bułgarii? Papużka 3 Patrzcie, bocian jest duży i chudy a sowa taka gruba!
Literę ó piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na o, e, a. np. dróżka, bo droga. Literę ó piszemy w zakończeniach rzeczowników, czasowników, przymiotników: –ów, –ówna, –ówka (wyjątki to zasuwka, skuwka, wsuwka). Ó piszemy na początku wyrazów: ósmy, ósemka, ów, ówdzie. Są też ó w wyrazach, których pisownię trzeba zapamiętać np. córka, kłótnia, krótka. U piszemy prawie zawsze na początku wyrazu. np. ucho, uderzenie (wyjątki: ósemka, ów, ósmy, ówdzie) U piszemy w formach czasu teraźniejszego zakończonych na: –uję, –ujesz, –ujemy, –ujecie itp. np. dziękuję, pakujesz. U piszemy w wielu wyrazach na początku i na końcu wyrazu np. ucho, zamku. W języku polskim u piszemy w wielu przyrostkach, głównie tych o charakterze zdrabniającym: –uch, –uchna, –uchny, –ula, –ulek, –uleńka, –ulka, –ulo, –unek, –unia, –uńcia, – us, –usia, –uszek, –uszka, –uszko, –uś, –uśki, –utki. Wyróżniamy wyrazy z u, których pisownię trzeba zapamiętać np. czuć, kłuć, kuć, pruć, snuć.