· Nie ludzie – wyraźne przeciwstawienie, czyli nie z rzeczownikiem osobno.
· Nie istnieli, nie otwierali, nie jest, nie było – z czasownikami nie piszemy rozdzielnie.
· Nie trzeba – pisownia oddzielna bo ten wyraz ma znaczenie czasownika.
· Łatwiej by się mówiło – po przysłówkach osobno.
· Gdyby – łącznie ze spójnikami.
· By – charakterystyczne dla tryby przypuszczającego.
Uzasadnienie pisowni partykuł „nie” i „by” w podanym wierszu:
Aby uzasadnić pisownię partykuł „nie” i „by” w danym wierszu, musisz zwrócić uwagę na kontekst zdania. Partykuła „nie” używana jest jako przeczenie i wyraża negację, np. „nieograniczone”. Natomiast partykuła „by” może wskazywać na tryb przypuszczający, np. „gdybym miał/miała”. Znając znaczenie i funkcję tych partykuł w danym kontekście, będziesz w stanie odpowiednio je zastosować.
Wpływ na wymowę tekstu tytułowe „gdyby” i inne wyrazy z cząstką „by”:
Wyrazy z cząstką „by” (np. „gdyby”, „miałby”, „chciałby”) są charakterystyczne dla trybu przypuszczającego. Tworzą one zdania, które wyrażają warunkowość, nierealność lub marzenia. Wprowadzają subtelność do treści i zachęcają czytelnika do zastanowienia się nad możliwymi alternatywami lub konsekwencjami. Tekst staje się bardziej klimatyczny i wymowny dzięki zastosowaniu tej formy.