1. „jestem radosną / wichurą zachwytu” (Kazimierz Wierzyński Zielonomamw głowie) –podejście podmiotu lirycznego do życia, które jest pełne pozytywności, zadowolenia i radości.
2. „wypaliłem jak wystrzałem słowami” (Julian Przyboś Rezolucja) – metafora ekspresji twórczej, która jest nagła, szybka i intensywna.
3. „stalowe niebo próżni” (Stanisław Korab Brzozowski Próżnia) – opis samotności i pustki odczuwanej przez podmiot liryczny, a stalowe niebo jest symbolem braku ludzkiej obecności i ciepła.
4. „słowa zostały zużyte / przeżute jak guma do żucia” (Tadeusz Różewicz Słowa) – wyraz bezwartościowości słów, które mogą przeminąć, stracić znaczenie, krytyka pustosłowia.
