Wiersz Radość tworzenia jest utworem o procesie tworzenia z perspektywy tworzącego. Podmiot ma niemal nadludzką (boską) moc twórczą. Tworzy świat na nowo, ale korzysta ze znanych mu wzorców, za pomocą wyrazów kreuje nową rzeczywistość (dźwięki, obrazy, zdarzenia, bohaterów) i decyduje o tym, co zdarzy się w stworzonym przez niego świecie. Tworzeniu towarzyszy uczucie radości, władzy – podmiot cieszy się, że ma możność utrwalania swoich myśli. Spisywanie wyobrażeń to też rodzaj zemsty śmiertelnego człowieka – dzieła zapewniają nieśmiertelność swojemu twórcy.
Wnioski z poprzednich podpunktów mogą okazać się pomocne w redagowaniu komentarza.