Kompozycja rzeźby:
– oparta na linii pionowej, którą tworzą wyprostowane postacie;
– statyczny charakter;
– większa postać ma pochyloną głowę, co sugeruje zmęczenie lub rezygnację;
– mniejsza postać patrzy w górę, co sugeruje odniesienie do sfery duchowej, nadzieję;
– bliskość postaci oznacza bliską i silną więź, współzależność.
Kompozycja rzeźby jest pionowa i statyczna. Dwie postacie znajdują się blisko siebie, ich pozy nie wyrażają ruchu, są pionowe i wyprostowane. Większa postać jest pochylona, co może oznaczać rezygnację, zmęczenie lub nawet smutek. Mniejsza postać patrzy w niebo, które jest symbolem sfery duchowej oraz odrodzenia. Postacie dotykają się ciałami, wręcz przylegają do siebie. Sugeruje to bliską i silną więź między nimi, pewną współzależność. Większa postać przytrzymuje kciuki mniejszej postaci, co może oznaczać, że nie chce jej wypuścić, pozwolić jej odejść.