Czasowniki w 1 osobie liczby pojedynczej to: nie mogę, naciągam, znikam, kulę się, patrzę, myślę, czekam – są to czasowniki w czasie teraźniejszym. Czasownik „stanę” aspekt dokonany czas przyszły.
W języku polskim czas przyszły możemy tworzyć na dwa sposoby: używając czasownika posiłkowego „być” + bezokolicznika lub formy przeszłej czasownika (będę czytać/ będę czytał). Drugi sposób to utworzenie czasu przyszłego prostego od czasownika w aspekcie dokonanym, wtedy używana jest końcówka czasu teraźniejszego (pojedzie, spotkam się).