Tak, ostatnia strofa jest kulminacją przeżyć podmiotu lirycznego, ponieważ nie mówi on już o czynnikach zewnętrznych, ale o swoich wewnętrznych przeżyciach – lęku.
Spleen oznacza ponury nastrój, stan przygnębienia, apatii oraz nudy wywołanej beznadziejnością życia.