Jak się śmiać. Instrukcja
Aby się śmiać, postaraj znaleźć się w śmiesznej sytuacji. Słuchaj swoich znajomych, obserwuj otoczenie w poszukiwaniu komizmu. Jeśli twoje wysiłki nie przynoszą skutków, przypomnij sobie ostatnią śmieszną sytuację lub wyobraź sobie coś, co cię śmieszy. Może to clown, może to żaba jeżdżąca na monocyklu?
Przystępując do śmiechu, otwórz szeroko usta i wydaj z siebie głośny, rytmiczny, radosny dźwięk. Pamiętaj o uśmiechu. Powtarzaj sylaby „ha ha”, „hi hi” lub „ho ho” aż do zmęczenia przepony lub braku tchu. Do śmiechu możesz dodać: klepanie się po brzuchu, klepanie się po udach, odchylanie głowy do tyłu, łzy w kącikach oczu.
Instrukcję piszemy po to, aby poinformować odbiorcę o tym, jak postępować w określonej sytuacji. Instrukcja powinna być zwięzła, jasna oraz jednoznaczna. Musimy opisać w niej krok po kroku pracę, wykazać się precyzją przy formułowaniu poleceń i podać czynności po kolei. Formy użytkowe mogą znaleźć swoje zastosowanie w języku literackim jako element zabawy stylem, którą stosuje autor.