Kolorowa fotografia Harry’ego Gruyaerta przedstawia ludzi odpoczywający w parku w słoneczny, ciepły dzień. Na pierwszym planie dostrzegamy siedzące przy stole osoby, które pogrążone są w jedzeniu, piciu i rozmowach. Drugi plan stanowią inne osoby urządzające sobie piknik na łonie natury, natomiast głębię obrazu tworzy las pogrążony w większości w cieniu, ze światłem przebijającym się spomiędzy drzew.
Przedstawiona fotografia ma bardzo spokojny wydźwięk i charakter, prezentuje sytuację odpoczynku w towarzystwie natury i pięknej pogody. Światło i cień stanowią główny element kompozycyjny i nawiązanie do obrazów przedstawiających podobne sytuacje, m.in. do „Śniadania na trawie” Moneta. Fotografia skłania do refleksji nad rolą odpoczynku i relaksu we współczesnym świecie. Skłania także do zastanowienia się nad rolą natury w życiu człowieka i nad jej kojącym wpływem na ludzi.
Fotografia może podlegać analizie i interpretacji jak każda dziedzina sztuki. Fotografia, jako dziedzina sztuki, ma nie tylko rolę użytkową. Pełni rolę przekazu emocji, myśli, refleksji itp.