Tekst Cortazara nie jest rzeczywistym tekstem użytkowym, a formą zabawy stylem. Cortazar uzyskał jednocześnie tragiczny i komiczny efekt, próbując zamknąć w schemacie instrukcji rzecz tak różnorodną i spontaniczną, jak płacz. Tekst ma charakter ironiczny, wskazuje na problem tłumienia emocji przez ludzi, przestrzegania konwenansów i wymogów społeczeństwa. Cortazar, zamykając płacz kilku krokach postępowania, chciał zwrócić uwagę na rzecz zupełnie odwrotną – nie ma i nigdy nie będzie jasnej instrukcji odczuwania emocji, płakania, śmiechu i tym podobnych. Są to czynności spontaniczne i inne dla każdego z nas.
Instrukcję piszemy po to, aby poinformować odbiorcę o tym, jak postępować w określonej sytuacji. Instrukcja powinna być zwięzła, jasna oraz jednoznaczna. Musimy opisać w niej krok po kroku pracę, wykazać się precyzją przy formułowaniu poleceń i podać czynności po kolei. Formy użytkowe mogą znaleźć swoje zastosowanie w języku literackim jako element zabawy stylem, którą stosuje autor.