Czasowniki użyte w czasie teraźniejszym opisują stan, w którym podmiot znajduje się w danej chwili, a czasownik w czasie przyszłym określa dążenia, cle osoby mówiącej.
W języku polskim czas przyszły możemy tworzyć na dwa sposoby: używając czasownika posiłkowego „być” + bezokolicznika lub formy przeszłej czasownika (będę czytać/ będę czytał). Drugi sposób to utworzenie czasu przyszłego prostego od czasownika w aspekcie dokonanym, wtedy używana jest końcówka czasu teraźniejszego (pojedzie, spotkam się).