| Fragmenty utworu | Obraz wsi i jej mieszkańców |
| – „Lecz zapadłe przydrożne mogiły, / Ale łąki drżące we łzach rosy, / Ale w stepie rozełkane głosy”.;– „Lecz na liche i zapadłe chaty, / Lecz na czarne, uciszone bory, / Lecz na cierniem zarosłe ugory”.;– „A nie zlękłyby się i sieroty”;– Tylko nędzarz podniósłby się z ławy, / W ciemnej twarzy wzrok utopił mgławy” | – smutny obraz rzeczywistości;– dominacja nędzy i zniszczenia;– wieś jest uboga, nieprzyjazna i przygnębiająca;– trudne i pełne problemów życie mieszkańców;– obecność sierot i nędzarza;– nieszczęśliwa codzienność mieszkańców; |
Konopnicka przedstawia wieś oraz jej mieszkańców w przygnębiający sposób. Rzeczywistość jest smutna, panuje w niej nędza i zniszczenie. Mieszkańcy wiodą trudne życie, zmagając się z problemami codzienności. Obecne są też sieroty i nędzarz, co dodatkowo potęguje przedstawiony przez Konopnicką obraz. Wskazują na to podane fragmenty.