Charakterystyka Madonny z wiersza Marii Konopnickiej:
– prosta kobieta żyjąca wśród ludzi;
– ciemna twarz wyrażająca tęsknotę;
– szczupła sylwetka;
– proste odzienie;
– nie przypomina Matki Boga;
– zamyślona i zatroskana;
– skupiona na trudnej rzeczywistości;
– podkreślenie jej człowieczeństwa.
Madonna ukazana w wierszy Marii Konopnickiej jest prostą kobietą o ciemnej twarzy, szczupłej sylwetce i skromnym ubiorze („Niby dumna i niby nieśmiała / Z licem smętnym bezbrzeżną tęsknotą”, „Prosty rąbek własnego przędziwa / Pierś jej wąską i szczupłą okrywa”, „Ciemna w twarzy od zmierzchów tej ziemi, / Zadumana myślami smętnemi”). Nie przypomina charakterystycznym przedstawień Matki Boskiej. Jest skupiona na rzeczywistości, przechadza się wśród zwykłym ludzi – w ten sposób zostaje podkreślone jej człowieczeństwo („Nie pogląda w rajskie pozaświaty, / Lecz na liche i zapadłe chaty, / Lecz na czarne, uciszone bory, / Lecz na cierniem zarosłe ugory”.).