Wizerunek muz ukazuje je jako istoty boskie, ale jednocześnie bardzo podobne do ludzi. W Teogonii Hezjoda muzy śpiewają, tańczą i chodzą wdzięcznym krokiem, a więc wykonują czynności typowo ludzkie. Z kolei w Mitologii Parandowskiego przedstawione są jako patronki sztuk pięknych, obdarzone talentami i pasjami, a także związane z miejscami kultu i twórczości. Jest to dowód na to, że w ich obrazie dostrzec można wiele ludzkich cech i zachowań, co potwierdza tezę Martina.
1. Przypomnij sobie pogląd Martina – bogowie greccy mieli cechy podobne do ludzi.
2. Zauważ, że w Teogonii Hezjoda muzy są opisane tak, jakby były ludźmi: śpiewają, tańczą, poruszają się w sposób piękny i harmonijny.
3. W Mitologii Parandowskiego podkreślona jest ich rola w sztuce i twórczości – każda ma określoną dziedzinę, którą się opiekuje, co odzwierciedla ludzką pasję i zainteresowania.
4. Podsumuj, że obydwa teksty pokazują muzy jako boginie bardzo bliskie ludziom, obdarzone ludzkimi cechami i zachowaniami, co stanowi potwierdzenie wizji Martina.