Gra słów, którą stosuje Leśmian w drugiej zwrotce, polega na tworzenie czasowników od rzeczowników, oraz odniesienie tych części mowy do siebie nawzajem. Są to wobec siebie wyrazy pokrewne, należące do tej samej rodzin. Rzeczownik stanowi rdzeń: śnieg, cień, w ostatnim przypadku rdzenie to: milcz. Czasowniki są tworzone według identycznego schematu: z dodaniem prefiksu o- i sufiksu -yć; -ić; -eć.
Rodzina wyrazów to grupa wyrazów takim samym rdzeniu, czyli najmniejszej części zawierającej znaczenie. Prefiks to inaczej przedrostek, czyli formant słowotwórczy dodawany na początku wyrazu, a sufiks to formant dodawany na końcu wyrazu, inaczej przyrostek.