Charakter statyczny ma fragment nr 1. Wynika to z oszczędnego użycia czasowników w formie osobowej i zastąpienie ich imiesłowami przymiotnikowymi, w większości biernymi. Kolejnym argumentem jest fakt, że pojawiające się w tekście czasowniki określają stanów, a nie czynności. Fragment 2. Ma charakter dynamiczny, z uwagi na nagromadzenie czasowników w formie osobowej oraz imiesłowów przysłówkowych.
O dynamice lub statyce opisu decydują przede wszystkim czasowniki. Przy opisie statycznym przeważają formy nieosobowe, strona bierna oraz imiesłowy przymiotnikowe. Aby nadać tekstowi dynamiki, warto zastosować nagromadzenie czasowników, formy osobowe i imiesłowy przysłówkowe.