Żeśmy – wskazuje na podmiot liryczny i na adresatów, jest to obecnie forma potoczna, poprawna w połączeniu z czasownikiem. Jest to złączenie spójnika, że z końcówką czasownika w czasie przeszłym – śmy. Końcówka ta jest w pierwszej osobie w liczbie mnogiej, w czasie przeszłym, w trybie oznajmującym, w rodzaju męskoosobowym.
Się rozumieli – wskazuje na podmiot liryczny i na adresatów. Jest to czasownik – w podanym kontekście (połączenie z żeśmy), w pierwszej osobie liczby mnogiej, w czasie przeszłym, w trybie oznajmującym, w rodzaju męskoosobowym, strona zwrotna.
Mnie – wskazuje na podmiot liryczny. Jest to zaimek osobowy, w liczbie pojedynczej, w miejscowniku.
Wami – wskazuje na adresatów. Jest to zaimek osobowy, w liczbie mnogiej, w nadrzędniku.
Wy – wskazuje na adresatów. Jest to zaimek osobowy, w liczbie mnogiej, w mianowniku.
Mnie – wskazuje na podmiot liryczny. Jest to zaimek osobowy, w liczbie pojedynczej, w miejscowniku.
Obchodzicie – wskazuje na adresatów. Jest to czasownik, w drugiej osobie liczby mnogiej, w czasie teraźniejszym, w trybie oznajmiającym, w rodzaju męskoosobowym, strona czynna.
Wasze – wskazuje na adresatów. Jest to zaimek dzierżawczy, w liczbie pojedynczej, w mianowniku.
Żeście – wskazuje na adresatów. Wskazuje na podmiot liryczny i na adresatów, jest to obecnie forma potoczna, poprawna w połączeniu z czasownikiem. Jest to złączenie spójnika „że” z końcówką czasownika w czasie przeszłym -ście. Końcówka jest w drugiej osobie liczby mnogiej, w czasie teraźniejszym, w trybie oznajmującym, w rodzaju męskoosobowym.
Moja – wskazuje na podmiot liryczny. Jest to zaimek dzierżawczy, w liczbie pojedynczej w rodzaju żeńskim, w mianowniku.
Moją – wskazuje na podmiot liryczny. Jest to zaimek dzierżawczy, w liczbie pojedynczej, w rodzaju żeńskim, w nadrzędniku.
Własną – wskazuje na podmiot liryczny. Jest to podmiot liryczny, w liczbie pojedynczej, w rodzaju żeńskim, w nadrzędniku.
Wiem – wskazuje na podmiot liryczny. Jest to czasownik, w pierwszej osobie liczby pojedynczej, w czasie teraźniejszym, w trybie oznajmiającym.
Wodę-m rzucał – wskazuje na podmiot liryczny. Jest to archaiczna forma czasownika „rzucałem". Jest to czasownik w pierwszej osobie, w liczbie pojedynczej, w czasie przeszłym, w trybie oznajmiającym, w rodzaju męskim, strona czynna.
Czasowniki odmienia się przez: osobę, liczbę, czas, tryb, stronę i rodzaj.
Przymiotnik odmienia się przez: przypadek, liczbę i rodzaj.
Zaimki dzierżawne odmienia się tak samo, jak przymiotniki.
Zaimki osobowe odmienia się liczbę i przypadek.