Rzeczowniki abstrakcyjne: pustka, żal, milczeniem.
Rzeczowniki konkretne: mrok, nikt, śnieg, śniegu, śnieg, śniegiem, cieniem.
W wierszu Leśmiana pojawia się wiele rzeczowników – w każdym wersie pojawia się przynajmniej jeden. Dzięki nim podmiot liryczny wyraża swoje emocje związane z odejściem ukochanej osoby i opisuje otaczającą go pustkę.
Rzeczowniki abstrakcyjne charakteryzują się brakiem rzeczywistych desygnatów, czyli realnych przedmiotów lub jednostek, do których się odnoszą. Określają zjawiska, których nie można poznać zmysłowo oraz ogólnych cech. Rzeczowniki konkretne mają desygnaty. Określają zjawiska i przedmioty, które człowiek może poznać zmysłowo.