– Och! Cóż za widok! Można by patrzeć na tę dolinę bez końca!
– Też coś. Dolina jak dolina, trochę trawy, trochę krzewów, trochę drzew.
– Ależ jak możesz! Ta soczysta zieleń i rozpięty nad nią błękit. Dech zapiera! Nie możesz być tak nieczuły, aby tego nie dostrzegać!
– Czy ty się dobrze czujesz? Czym się tu zachwycać?
– Nie mów tak! Popatrz!
– E!
– Popatrz! Proszę, popatrz.
– Po co?
– Ależ popatrz!
– To nic nie zmieni.
– Choćby przez chwilę?
– ?
– Jedno spojrzenie?
– Nie! Nie! Nie! Dasz mi wreszcie spokój!
W pierwszej kolejności przeanalizuj tekst. Następnie, na podstawie kontekstu sytuacji, wpisz znaki interpunkcyjne.