Cechą charakterystyczną budowy tkanki nabłonkowej jest
D. występowanie warstw utworzonych przez komórki.
Tkanka nabłonkowa zbudowana jest z komórek, które ściśle do siebie przylegają oraz tworzą warstwy. Komórki te osadzone są na błonie podstawnej, która zapewnia utrzymanie kształtu komórek nabłonka oraz ich odżywienie. Dzięki temu pełni ona funkcję ochronną, okrywając z zewnątrz ciało zwierząt, co zabezpiecza przed utratą wody, urazami mechanicznymi czy wpływem niekorzystnych czynników środowiska.
Wyróżniamy:
● nabłonek jednowarstwowy płaski — wyścielają naczynia krwionośne, ściany pęcherzyków płucnych oraz budują powierzchnię ciała bezkręgowców,
● nabłonek wielowarstwowy płaski — buduje powierzchnię ciała kręgowców,
● nabłonek orzęsiony — wyścieła tchawicę kręgowców, a u niektórych bezkręgowców występuje na powierzchni ciała, biorąc udział w poruszanie się np. u wirków,
● nabłonek walcowaty — wyścieła jelito czy pęcherzyk żółciowy.